مقایسه رویکردهای زبان فارسی

کتاب های درسی برآمده از برنامه درسی و جلوه گاه جهت گیری ها، گرایش ها و افکار حاکم بر نظام آموزشی، برنامه ریزان و مؤلفان است. تعیین رویکردها و روش های یک برنامه درسی که ریشه در باورهای پدیدآورندگان آن دارد از گام های حساس و ضروری برنامه ریزی درسی است که چارچوب نظری و مفهومی برنامه درسی را پیگیری می کند. هدف پژوهش حاضر روشن ساختن رویکرد آموزش زبان فارسی در گستره تاریخ و همچنین بازشناسی و بررسی روش های آموزش زبان فارسی است که از طریق مقایسه چهار رویکرد (کلی، ترکیبی، تحلیلی، تعاملی) و بررسی اشکالات و مزایای هر سو کرد با استفاده از روش توصیفی، رویکردی که برای تدریس زبان فارسی مناسب است انتخاب شود.

کلیدواژه ها:

رویکرد ، کلی ، ترکیبی ، تحلیلی ، تعاملی