بررسی عناصر موسیقایی در شعر سیدعلی صالحی و کاربرد آن عناصر در معماری نوین

یکی از عواملی که شعر را از دیگر گفته ها متمایز می سازد، موسیقی آن است. در طول تاریخ ، هر چیزی که صدای ریتمیک و موسیقایی داشته ، توجه انسان را به خود جلب کرده است. شعر هم یکی از هنرهایی است که همیشه مورد توجه انسان بوده است، دلیل آن هم موسیقایی بودن شعر است. این ویژگی شعر است که باعث تأثیرگذاری و ماندگاری آن در ذهن و خیال خواننده می شود. به طوری که تمامی کتب آسمانی ادیان مختلف هم به صورت نوشته هایی موزون و آهنگین بوده اند تا در پیروان این ادیان بیشترین تأثیر را داشته باشند. عوامل ایجاد کننده ی موسیقی در شعر نو به دلیل تحولاتی که در ساختار و محتوای شعر به وجود آمد، با عوامل موسیقی ساز در شعر کلاسیک ، تفاوت هایی دارد. از جمله این عناصر، می توان به (تکرار ، توالی اضافات ، گروه های موازی و ...) اشاره کرد. معماری هم یک نوع هنر به شمار می رود و در طول تاریخ دچار تغییراتی شده است که به پیشرفت این هنر انجامیده است. استفاده از ادبیات و عناصر موسیقی ساز شعر در معماری، هم می تواند به تحول و پیشرفت هر چه بیشتر آن کمک کند. در این مقاله که به بررسی عناصر موسیقی ساز در شعر سیدعلی صالحی ، شاعر نوپرداز معاصر، می پردازد ، سعی شده است تطابق کاربرد این عناصر در شعر و معماری مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

موسیقی ، معماری ، سیدعلی صالحی ، نرم و ریتم ، طراحی