روند ظهور دیکانستراکشن، از فلسفه تا معماری

اولین جنبش های ساختارشکنی در آمریکا و از طریق بخش نقد ادبیات که استراتژی های جدیدی را برای تفسیر متون ادبی مطرح می کرد بوجود آمده است. نظریه پردازان و متفکران بر این باورند که ژاک دریدا (فیلسوف الجزایری تبار فرانسوی) در مقیاس گسترده در زمینه های فلسفه، معماری، هنر و موسیقی نیز تاثیرات قابل ملاحظه ای داشته است؛ این تأثیرات گسترده باعث شده است که او (دریدا) جز لاینفکی از متن تئوری های ساختارشکنی باشد و لازمه کندوکاو در هر یک از زمینه های این جنبش، «شناخت تفکر و دیدگاه» او باشد. این تئوری ها در اواخر دهه 1980 میلادی به دست معمار سرشناس آمریکایی پیتر آیزنمن (معمار و تئوریسین مشهور آمریکایی) در قالب شیوه ای از معماری به دنیا معرفی شده است. افول معماری مدرن قرن بیستم زمینه ای را فراهم آورد که این سبک در مدت کوتاهی جایگاهی والا پیدا کرده و معماری معاصر غرب را دچار تغییرات و دگرگونی اساسی در فضا و کابد آن کند. ما نیز از طریق بیان دیدگاه های معماران و تئوریسین های صاحب نظر این زمینه و با پرداخت اطلاعات و برداشت های کتابخانه ای به شیوه ی توصیفی تحلیلی سعی بر آن داشتیم تا در راستای واکاوی این روند (ظهوردیکانستراکشن) و ریشه یابی و بررسی عوامل تأثیرگذار بر آن بپردازیم. در آخر نیز پیشنهاداتی برای انجام پژوهش هایی بصورت جزئی تر در خصوص تأثیرات دیکانستراکشن بر معماری سایر کشورها بویژه معماری ایران ارائه نموده ایم

کلیدواژه ها:

دیکانستراکشن ، ژاک دریدا ، فلسفه ، معماری ، پساساختارگرایی