تأثیر مداخله شناختی – رفتاری بر حافظه ی فعال دانش آموزان نارساخوان

پژوهش حاضر باهدف بررسی تأثیر مداخله ی شناختی-رفتاری بر حافظه ی فعال دانش آموزان نارساخوان اجرا گردید. این پژوهش ازلحاظ روش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل می باشد. جامعه آماری این پژوهش 14 ۴۱ نفر از دانش آموزان نارساخوان پایه دوم که به مرکز مشکلات ویژه یادگیری قائم شهر مراجعه کردند، می باشد که بعد از انجام مصاحبه با مادران و پر کردن پرسشنامه ی جمعیت شناختی و اجرای آزمون هوشی تجدیدنظر شده ی وکسلر4، انتخاب شدند وبه صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش علاوه بر13جلسه 1 ساعته آموزش مربوط به دانش آموزان نارساخوان، 13 جلسه ی دیگر نیز مداخله ی شناختی-رفتاری را دریافت نمودند، گروه کنترل فقط 13 جلسه 1 ساعته آموزش مربوط به دانش آموزان نارساخوان را دریافت کردند. هر دو گروه به وسیله ی آزمون خواندن و نارساخوانی نما وآزمون حافظه ی فعال(برگرفته از آزمون هوشی وکسلر4) قبل از مداخله و پس از مداخله، مورد ارزیابی قرار گرفتند. با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس، داده های آماری تجزیه وتحلیل شدند. نتایج نشان داد که درمان شناختی-رفتاری، حافظه ی فعال دانش آموزان نارساخوان را بهبود بخشیده است. همچنین بهبود حافظه ی فعال سبب کاهش نارساخوانی دانش آموزان شده است.

کلیدواژه ها:

حافظه ی فعال ، نارساخوانی ، مداخله ی شناختی-رفتاری