جذب کربن دی اکسید در محلول آبی مایع یونی و آمین توسط تماس دهندههای غشایی الیاف تو خالی

امروزه مایعات یونی با ویژگیهای منحصر به فردی که دارند به عنوان حلال سبز شناخته شدهاند و توجه محققان را برای کارگیری آنها در جداسازی گاز کربندیاکسید به خود جلب کرده است. هم چنین تماس دهندههای غشایی الیاف تو خالی به دلیل سطح تماس بالایی که بین دو فاز ایجاد میکند تکنیک جدید و موثری برای فرایندهای جداسازی معرفی میشوند. در این پژوهش از محلول آبی مایع یونی [Bmim][BF 4] -بوتیل- 3-متیل امیدازولیوم تترافلوئوروبورات و آمین MDEA متیل دی اتانول آمین) به عنوان یک جاذب شیمیایی در تماس دهندههای غشایی الیاف تو خالی آب گریز از جنس پلی پروپیلن استفاده شده است و به صورت آزمایشگاهی تاثیر پارامترهایی چون غلظت مایع یونی در محلول آبی آمین، شدت جریان مایع و شدت جریان گاز مورد مطالعه و بررسی قرار گرفته است. نتایج حاکی از آن است که به طور کلی محلول آبی10 % جرمی MDEAو 20% جرمی مایع یونی میتواند فلاکس انتقال جرم گاز کربندیاکسید را تا حدود10 درصد در مقایسه با محلول آبی10 درصد جرمی MDEA بهبود بخشد. هم چنین میزان شدت جریان مایع تاثیری روی فلاکس انتقال جرم نخواهد داشت، در حالی که افزایش شدت جریان گاز باعث افزایش فلاکس انتقال جرم میشود

کلیدواژه ها:

جداسازی کربندیاکسید ، تماس دهندههای غشایی الیاف تو خالی ، مایعات یونی