دستیابی به سامانه تلفیقی سرمایش در راستای افزایش بهره وری سرمایش ایستا در معماری

طبیعت سرمایه ای ارزشمند است که همواره مورد بی مهری انسان قرار گرفته است با پیشرفت صنعت و تکنولوژی و در پی دستیابی به اسایش بیشتر مصرف سوختهای فسیلی افزایش یافت که این امر کاهش ذخایر سوخت فسیلی به دلیل محدود بودن و آلودگی حاصل از مصرف سوختهای فسیلی را به دنبال داشت. امروزه تلاش می شود برای کاهش در مصرف سوختهای فسیلی و حفظ محیط زیست همچون گذشته توجه بیشتری به استفاده از منابع انرژی تجدیدپذیر و راهکارهای استفاده از آنها صورت گیرد. بدین منظور و جهت ارتقاء راهکارهای گذشته میتوان آنها را با فناوری های نوین تلفیق نمود یکی از جنبه های موردتوجه در این زمینه دستیابی به سرمایش ایستا در معماری است این پژوهش دستیاب یه سامانه تلفیقی سرمایش در راستای افزایش بهره وری سرمایش ایستا در معماری را هدف قرار داده و محورآصلی آن بر بررسی توصیفی تحلیل استوار است از این رو براساس مطالعات انجام شده عملکرد سامانه بادگیری به عنوان عنصر معماری موثر در سرمایش با استفاده از انرژی تجدید پذیر باد، انرژی خورشیدی، به عنوان منشا انرژی های گوناگون و فناوری مواد تغییر فاز دهنده به عنوان فناوری کارا در زمینه سرمایش بررس راکارهای ارائه و براساس راهکارهای ارائه شده سامانه تلفیقی سرمایش مطرح می گردد. اساس کار این سامانه عملکرد بادگیری است و امکان ایجاد جریان مصنوعی باد با استفاده از انرژی خورشیدی برای آن فراهم شده است همچنین این سامانه با مواد تغییر فاز دهنده با دمای پافشاری 24 درجه سانتیگراد تجهیز شده است با فراهم آمدن امکان ایجاد جریان مصنوعی باد در نبود جریان طبیعی باد و کاهش دما با استفاده از مواد تغییر فازهنده سامانه تلفیقی سرمایش مطرح شده است .

کلیدواژه ها:

انرژی تجدیدپذیر ، سرمایش ایستا ، بادگیر ، انرژی خورشیدی ، مواد تغییر فاز دهنده