شناسایی الگوهای رفتاری شهروندان تهرانی در استفاده از وسایل نقلیه با رویکرد محیطزیست شهری

با توجه به تأثیر متقابل فاکتورهای رفتاری و انسانی بر نحوه استفاده از وسایل نقلیه از یک سو و آسیبهای ناشی ازترجیح استفاده از وسایل نقلیه شخصی بر محیطزیست و آلودگی هوا از سوی دیگر، شناسایی انگیزهها و ارزشها والگوهای رفتاری استفادهکنندگان وسایل نقلیه ضروری به نظر میرسند. لذا در مطالعهی حاضر با استفاده از روش پیمایش برآنیم تا الگوی استفاده از وسایل نقلیه شهروندان تهرانی را مورد مطالعه قرار دهیم. یافتههای تحقیق نشانمیدهد که معمولاً افراد در همه روزهای هفته از وسیله نقلیه خود استفاده میکنند و کسانیکه دارای سواری شخصی هستند به طور متوسط روزانه سه ساعت از خودروی خود استفاده میکنند. نتایج حاکی از آنست که افراد دارای وسیلهنقلیه در سفرهای درونشهری خود بیشتر از وسیله نقلیه خویش استفاده میکنند تا سیستم حملونقل عمومی و علت اصلی آن را راحتی و دسترسی آسانتر وسیله نقلیه شخصی میدانند، البته شلوغ بودن و کم بودن حملونقل عمومی نیز مزید بر علت بوده است. همچنین افراد به وسیله نقلیه خود بیشتر به عنوان وسیلهای کاری، مصرفی و برای رفع نیاز مینگرند که مهمترین معیار برای انتخاب و خرید آن، داشتن استاندارد ایمنی است و تناسب با امکانات مالی و داشتن مصرف پایین و بهینه در ردههای بعدی اهمیت قرار دارند. همان طور که یافتهها نشان داده است، اگرچهبیشترین استفاده از وسیله نقلیه در میان شهروندان تهرانی، جهت رفتن به محل کار بوده است ولی بررسی بیشتر نشان داد در میان سواریهای شخصی بیشترین استفاده مربوط به دیدار اقوام، مسافرت و تفریح درونشهری است. با توجه به غیر بهینه بودن الگوی استفاده از وسایل نقلیه در تهران، به منظور برونرفت از این وضعیت، استفاده بجا و به موقع از وسیله نقلیه به عنوان یکی از مهمترین روشهای صرفهجویی پیشنهاد میگردد. همچنین ضروری است تا سفرهای درونشهری با مدیریت بیشتر انجام شوند تا از این طریق از شمار سفرهای غیرضروری کاسته شود.