کاهش اثرات زیست محیطی جریانهای سرگردان و خوردگی در سیستمهای حمل ونقل ریلی درونشهری با استفاده از روش آشکارسازی CIPS مطالعه موردی: قطار شهری مشهد

جریان سرگردان عامل اصلی خوردگی زیرساختهای فلزی واقع در اطراف خطوط ریلی است. این جریانها درصورت عدم کنترل میتوانند سالانه خسارات فراوانی را به محیطزیست و تأسیسات شهری ایجاد نمایند. 1 1جریانهای سرگردان ممکن است بر حفاظت لولهها و سایر تأسیسات فلزی دفن شده در برابر خوردگی تأثیربگذارند. تأثیر خرابی یک لوله تأسیسات شهری بر محیطزیست و سلامت افراد جامعه واضح است. منابع رایج ایجاد جریانهای سرگردان، سیستمهای حفاظت کاتدیک خطوط لوله دیگر، سیستمهای حملونقل DC و فعالیتهای درون زمینی هستند. در سیستمهای حملونقل ریلی که عموماً از تغذیه DC استفاده مینمایند آشکارسازی، کنترلو محدود نمودن این جریان از نکات عمده میباشد. بدیهی است استفاده از روش آشکارسازی بهتر، کنترل بهتری را روی میزان جریان و نتیجتاً انتخاب روش بهینه برای کاهش و یا حذف دایمی جریانهای سرگردان به دنبال خواهد داشت. روشهای مختلفی برای آشکارسازی جریانهای سرگردان وجود دارند از جمله این روشها، آشکارسازی این جریانها با استفاده از دیتالاگرهای ثابت و مانیتورینگ پتانسیل لوله به خاک در بازههای زمانی مشخص میباشد. در این مقاله پس از معرفی انواع جریانهای سرگردان و معرفی روشهای حذف و جمعآوری، روش آشکارسازی جریانهای سرگردان دینامیک به روش CIPS مورد بررسی قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

خوردگی ، جریان سرگردان ، روشهای کاهش و حذف و جمعآوری جریانهای سرگردان ، جریانهای درون زمینی ، سنکرون سازی GPS