در جستجوی گروتسک در هنر ایران

گروتسک به عنوان شیوه بیان متفاوتی از هنر، از طریق خلق اشکال و نقوش نامتجانسی پدید آمده است که گهگاه باعث ترس و خنده میشوند .این سبک برای اولین بار به دیوارنگای های عجیب کاخ نروندر رم که درقرن 15 میلادی کشف شدند، اطلاق شده و از آن به بعد در نقاشی، مجسمه سازی، ادبیات و ... حضور پیدا کرده است. این سبک در هنر ایران ناشناخته می باشد، درصورتیکه نمود هایی متشابه از آن در میان نقوش بکار رفته بر روی آثار کهن سنگی، فلزی، سفالی، نگارگری و حتی فرش یافت می شود. این مقاله به جهت پاسخ به این پرسش سامان یافته است که آیا می توان به نمونه های تصویری از هنر ایران که تصاویر غیرطبیعیرا به نمایش گذارده اند اصطلاح گروتسک را نسبت داد؟ و لذا در این روند در سطح جامعه آماری آثار پیش از تاریخی که دارای نقوش غیرطبیعی و عجایب نگار هستند تعدادی نمونه از آثار سنگ صابونی جیرفت و مفرغین لرستان و همینطور هخامنشی به یافتن مصداق هایی از گروتسک پرداخته شده است. در نهایت، اطلاعات گردآوری شده، اشاره به وجود نمودهایی از گروتسک در آثار ایرانی، از منظر زیباشناسانه، نه معناپردازانه، می کند، که گویا به واسطه پشتوانه های اساطیری آنهاست

کلیدواژه ها:

گروتسک ، هنرایران ، نقوش اسطوره ای ، زیبایی شناسی