بازنگری در منطق تولید محصولات صنعتی

انسانها همواره از کالاها برای رفع احتیاجات خود استفاده نمودهاند. در طول زمان منطق تولید کالاها،متناسب با الزامات اقتصادی، اجتماعی، جغرافیایی و تکنولوژیکی متفاوت بودهاست. دورههای پیشتر به کالا به عنوان یک شی مصرفی که به تناسب خواست و احتیاج افراد ساخته میشد نگاه میکردند و بنابراین محصولات تنها به صورت سفارشی و با درنظر گرفتن توان اقتصادی و سطح اجتماعی افرادساخته میشد که از آن به عنوان دوران صنایع دستی یاد میکنیم. لیکن با انقلاب صنعتی و سپس انقلاب اطلاعاتی، منطق تولید محصولات و کالاها نیز دستخوش تغییر شد. از اینرو این پژوهش به دنبالشناسایی تغییراتی است که با ظهور عصر اطلاعات و ارتباطات و مطرح شدن عنصر خدمات، در منطق تولیدات صنعتی به وجود آمد. این پژوهش به روش توصیفی-تطبیقی به بررسی روند تغییرات این جریانمیپردازد. در نهایت میتوان گفت که جریان تولید محصولات از ارتباط دوسویه بین تولیدکننده و مشتری در عصر صنایعدستی به سمت ارتباط تکسویه بین تولیدکننده و مشتریان در دوران صنعتپیش رفت. در عصر جدید خدمات و اطلاعات، باز بازنگری مجدد در جایگاه مشتریان و تولیدکنندگان و نیز پیامدهای منفی عصر صنعت، شیوه سفارشیسازی رواج پیدا کرد. این شیوه به نوعی ترکیب نقاطقوت عصر صنایع دستی و تولید ماشینی است. محصولات به جای تولید در کارخانه و فروش در بازار که مشتریان در آن نقشی نداشتند، به رابطهای مشارکتی مبدل شده که محصولات با مشارکت تمامی فعالان یعنی مشتری، طراح، تولید کننده و... به انجام میرسد.

کلیدواژه ها:

تولید ، محصول ، صنایعدستی ، انقلاب صنعتی ، عصر اطلاعات