ارتباط حضور گونههای پرستار در رشد زادآوری درختان جنگلی در ارتفاعات جنگل های شمال ایران( مطالعه موردی : جنگل های سری ٨ رامسر)

با توجه به اهمیت دارمرزها در حفظ اکوسیستم طبیعی حوزههای آبخیز، مدیریت آنها می تواند در اولویت کارهای سازمان جنگل- ها و مراتع و آبخیزداری کشور قرار گیرد. ازبین رفتن این جنگلها با توجه به فشارهای دام و دامدار بر منطقه و اکوسیستم شکنندهآن می تواند تاثیرات بسیار مخربی را بر اکوسیستم های زیر دست خود وارد نماید. بر این اساس احیای این عرصهها ضروری به نظرمی رسد. این تحقیق با هدف تاثیر درختچههای کوهسری در زادآوری گونههای جنگلی انجام شد. بر این اساس منطقه گلین ازتوابع اداره منابع طبیعی و آبخیزداری شهرستان رامسر انتخاب شد. سپس از روش بدون پلات استفاده شد. بر این اساس تعداد 30درختچه که زادآوری در آنها وجود داشت انتخاب شد. در هر درختچه نوع گونه، ارتفاع گونه، ارتفاع درختچه، قطر درختچه، دو شاخگی، پیچیدگی، خمیدگی، قطر تاج وارتفاع تاج برداشت گردید. همچنین جهت مطالعه بیشتر و تاثیرات اقلیم، تنوع گونهای درخارج و داخل درختچهها تعیین گردید و شاخصهای تنوع گونهای غنا، یکنواختی و تنوع گونهای تعیین شد. نتایج نشان داد که ازبین درختچههای مختلف گونههای ولیک، آلوچه، زرشک و ازگیل جنگلی بیشترین تاثیر و فراوانی زادآوری را دارا هستند که دلیل آن را می توان در فشردگی تاج و فراهم نمودن شرایط مناسب جهت احیای گونههای درختی نمود. همچنین نتایج این تحقیقنشان داده که بین ارتفاع تنه و ارتفاع درختچهها ارتباط معنیداری وجود دارد چرا که به علت فشردگی تاج درختچهها هرس طبیعی صورت گرفته و باعث ارتباط بین ارتفاع تاج درختچه و تنه زاد آوریها میگردد

کلیدواژه ها:

گونه پرستار ، زادآوری ، ارتفاعات جنگل های شمال ایران