ارائه ی یک روش مناسب برای تعیین زمان مهاجرت ماشین های مجازی به منظور بهبود کارایی

مسئله قراردهی ماشین های مجازی در لایه زیر ساخت محاسبات ابری در تحقیقات اخیر بسیار مورد توجه قرار گرفته است اما طبیعت پویای محیط ابرو رشته های درخواستی مشتریان برای دریافت ماشین های مجازی که پیوسته به زیر ساخت ابر ارسال می شود محققان را بر آن داشت تا راهی برای مسئله تخصیص ماشین های مجازی به سرورهای فیزیکی بیابند که در ضمن پاسخگویی درست به درخواست کاربران چینش ماشین های مجازی به گونه ای باشد که از مهاجرت پیش گیری شود و کارایی سیستم ها بهبود یابد در واقع هدف این مقاله حذف مهاجرت های غیر ضروری می باشد که چون مهاجرت عملی هزینه بر است این امر منجر به بهبود کارایی می شود در این مقاله ابتدا یک بینش کلی نسبت به رایانش ابری و مفاهیم ارائه شده در آن ارائه می شود سپس تکنولوژی مجازی سازی مهاجرت ماشین های مجازی برای افزایش دسترس پذیری سروویس مورد بحث قرار گرفته و در قسمت های بعدی به نحووه ی چینش ماشین های مجازی بر روی سرورها که به منظور بهبود کارایی در دو مرحله انجام می شود می پردازیم و در نهایت راه حل پیشنهادی مقاله بیان می گردد با استفاده از روش ارائه شده در این مقاله سعی می کنیم تا در صورت نیاز اقدام به مهاجرت نماییم که برای این منظور نیازمند پیش بینی در خواست های آتی پردازنده می باشیم

کلیدواژه ها:

مجازی سازی ، ماشین مجازی ، مهاجرت ماشین مجازی ، مراکز داده ، مدل استنتاج فازی عصبی