اثر بهبود جاذب کف در عملکرد نیروگاه حرارتی دودکش خورشیدی دانشگاه زنجان

بررسی چگونگی پایخ گویی سیستم های تولید انرژی بر مبنای استفاده از تجدید پذیر در شرایط مختلف یکی از مهم ترین مباحث موجود در مجامع بین المللی است. نیروگاه دودکش خورشیدی یکی از روش های استفاده از انرژی تجدیدپذیر خورشیدی است. این نیروگاه از سه پارامتر استفاده می کنند، اثر دودکش، اثر گلخانه ای و توربین های بادی، هوا به وسیله تشعشع جود جریان همرفت هوا به داخل دودکش مکیده می شود، این جریان هوا باعث به حرکت درامدن توربین که در دودکش تصب شده می شود و از این حرکت نیروی الکتریسیته تولید می شود. در این پژوهش با توجه به پتانسل موجود برای راه اندازی نیروگاه دودکش خورشیدی در دانشگاه زنجان، به قطر کلکتور 10 متر و ارتفاع دودکش 12 متر، بعد از نیازسنجی و ساخت تجهیزات موردنیاز جاذب خورشیدی شده بهینه سازی شد. در این راستا بعد از بتون ریزی به ضخامت پنج سانتیمتر در کف یک لایه دوده و در ادامه یک لایه رنگ مشکی برق برای جذب بهتر تشعشع روی جاذب زده شد. در شرایط مختلف و در طی ماه های گرم ترین فصل سال اطلاعات به دست آمده شامل دمای درون کلکتور در کف، ارتفاع 10 سانتیمتری از کف و ارتفاع 15 سانتیمتری از کف کلکتور و سرعت هوای درون دودکش ثبت گردید. به خاطر اثر گلخانه ای به وجود امده حداکثر اختلاف دمای هوا در زیر کلکتور با دمای محیط به 52/8 درجه رسید، ایناختلاف دما منجر به ایجاد جریان همرفتی با حداکثر سرعت 6/61 متر بر ثانیه در درون دودکش ظرف مدت دیتا برداری گردید.

کلیدواژه ها:

نیروگاه دودکش خورشیدی ، جاذب کف ، کلکتور خورشیدی ، اثر گلخانه ای ، روش تجربی