بررسی ویژگیهای طرح معماری مدارس شهر بخارا

یکی از بناهای مهم معماری دوره اسلامی، مدارس علوم دینی میباشند که مکان آمیزش فلسفه با علوم دقیقه، ازبر کردن متون مذهبی با مباحث فلسفی در خصوص مسائل هستیشناسی، گفتگوهای عرفانی با دروس نجوم یا ریاضیات بود. مدرسه در آسیای میانه در حدود قرن نهم یا دهم شکل گرفت. تلفیق و ترکیب دو عملکرد مسجد و مدرسه باعث شکلگیری نوآوری در طراحی این مدرسهها شده است بدین منظور پنج نمونه از مدارس شهر بخارا برگزیده شده و از لحاظ ویژگیهای موجود در طرح کلی بنا مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتهاند. این مقاله سعی بر آن دارد تا با تحقیق توصیفی تحلیلی و مطالعات کتابخانهای، به ارزیابی و بررسی ویژگیهای طرح معماری مدارس این شهر بپردازد. پرسش تحقیق این است که خصوصیات و ویژگیهایمعماری مدارس این منطقه چیست. یافتههای تحقیق نشان میدهد مسجد مدرسههای این دوره کاملاً از دنیای بیرون مجزا بوده و با دیوارهای بلندی محصور میشده و ورودی اصلی آن پیشطاقی بوده که پشت آن هشتی مارپیچی قرار داشته است. این مسجد مدرسهها دارای حیاط مرکزی و از الگوی معماری خاص 2 ایوانی و 4 ایوانی تبعیت میکردند

کلیدواژه ها:

معماری مسجد مدرسه ، معماری آسیای میانه ، معماری مدارس آسیای میانه