تحلیل روش های پارامتریک در ارزیابی کیفی تناسب اراضی ایستگاه خواجه(تبریس) برایمحصولات زراعی

امروزه بیشتر مشکلاتی که در بخش کشاورزی و منابع طبیعی وجود دارد و تبعات منفی ان تمامی عرصه های حیات اقتصادی و اجتماعی را مورد تهدید قرار داده؛ ناشی از توجه نکردن به مسئله قابلیت اراضی و نتیجه زیان بار کاربری نامتناسب آنهاست مشکلاتی از قبیل سیل؛ فرسایش خاکی؛ زمین لغزش؛ نابودی جنگلها و مراتع؛ کویرزایی؛ اقتصادی نبودن تولید در بخش کشاورزی کاهش حاصلخیزی خاکها؛ مسئله مهاجرت؛ بیلان منفی سفره های زیرزمینی شور شدن منابع آب؛ خشک شدن چشمه ها و قنوات کهنسال و با ارزش؛ آلودگی محیط زیست به م خوردن تعادل اکوسیستمهای طبیعی و دهها دشواری دیگر؛ همه و همه بطور مستقیم و یا غیطر مستقیم در اثر عدم توجه به مسئله قابلیت اراضی و کاربری نامتناسب آنها می باشد. جلوگیری از تخریب و انهدام منابع خاک و حفاظت آن یکی از مهمترین وظایف و مسئولیت هایی است که نسل حاضر در برابر آیندگان دارد و این مهم تنها از طریق برنامه ریزی وبهره وری صحیح از منابع خاک امکان پذیر است. تبدیل اراضی حاصلخیز کشاورزی به مناطق مسکونی صنعتی و غیره ار میتوان ناشی از فقدان برنامه ریزی و سیاستگذاری در این مورد در کشور دانست کشاورزی پایدار در صورتی تحقق می یابد که اراضی براساس تناسب باری انواع مختلف کاربری ها طبقه بندی شده و مورد بهره برداری قرار گیرد.