به کار گیری شبکه های خو دسازمانده در شبکه های حسگر بی سیم

شبکه های حسگر بی سیم (WSN)1 شامل تعدادی حسگر است که برای مناطق یکه شرایط خطرناکی دارند و یا دور از دسترس انسان باشند استفاده می شوند اما بزرگترین چالش این شبکه ها محدودیت در مصرف انرژی به دلیل امکان نبودن شرایط و یا سختی شارژ آنها می باشد و چون بیشترین بخش اتلاف انرژی، ارتباطات مابین گره ها است پس تمرکز اصلی این مقاله در این زمینه می باشد لذا در اینمقاله انتخاب مناسبترین مسیر انتقال داده توسط شبکه های خودسازمانده مسیر2(SOM) انجام می گیرد. این شبکه ها با توجه به شرایط شبکه ،باعث تغییر و تنظیم توپولوژی شبکه می شوند وبا کاهش میزان ارتباطات وگسترش ذخیره ی داده های مفید ، طول عمر شبکه را افزایش می دهد پس می توان قابلیت های پیش بینی و خوشه بندی کردن داده ها در شبکه های عصبی SOM را در شبکه های حسگر بی سیم به کار برد و داده های درست را در سطح منطقه جمع آوری کرد . این مقاله سعی دارد با ادغام الگوریتم های خوشه بندی انرژی کارآمد و استفاده از شبکه های عصبی SOM در تعیین مسیر انتقال داده درهرخوشه،انرژی مصرفی را کاهش دهد و باعث افزایش طول عمر شبکه شود. مقایسه نتایج به دست آمده از شبیه سازی نشان می دهد که طرح پیشنهادی عملکرد بهتردرمدیریت انرژی نسبت به روش مسیریابی مبتنی بر SOM دارد.

کلیدواژه ها:

شبکه های حسگر بی سیم ، شبکه های SOM ، مدیریت انرژی و طول عمر شبکه