بررسی اثر نوع استخراج شیمیایی بر توانایی آنتی اکسیدانی پلی پپتید های سازنده پر مرغ

یکی از دیدگاه های نوین در شیمی سبز استفاده از منابع زیستی برای اهداف صنعتی است. پروتئین کراتین ازاجزای اصلی سم، شاخ حیوانات و همچنین پر، ناخن، چنگال و منقار پرندگان می باشد. کراتین به علت قابلیت تجزیهزیستی آن و غیر سمی بودن، به عنوان زیست پلیمری است که می تواند به فرم های مختلفی از قبیل ژل، فیلم، میکرو ونانو ذرات در آورده شود . کراتین موجود در پر از نوع بتا کراتین می باشد که به دلیل ساختار و ترکیب آمینواسیدیخاصی که دارد به راحتی قابل تجزیه نیست و استفاده از پر به عنوان ماده اولیه ای که منبع غنی از پروتئین می باشد را بامشکل مواجه کرده است. تا کنون روش های مختلفی برای هیدرولیز پروتئین های پر انجام شده است. در تحقیق پیش رواز سدیم سولفید و سدیم هیدروکسید برای هیدرولیز پر استفاده شد، بعد از انجام دیالیز خاصیت آنتی اکسیدانی محلول هایبه دست آمده با انجام تست مهار کنندگی DPPH اندازه گیری شد، هم چنین جرم مولکولی تقریبی پلی پپتیدهای ایجادشده نیز با انجام الکتروفورز Tricine–SDS-PAGE مشخص شد. پلی پپتید های حاصل 48 % خاصیت آنتی اکسیدانیاز خود نشان دادند. بنابراین بر اساس نتایج این تحقیق پیشنهاد می شود پروتئین های پر، به عنوان یک منبع پلیمری سالم،قابلیت استفاده به عنوان مواد آنتی اکسیدان با اهداف شیمیایی، دارویی و غذایی در صنایع مربوطه را دارند.

کلیدواژه ها:

کراتین ، سدیم سولفید ، سدیم هیدروکسید ، DPPH ، فعالیت آنتی اکسیدانی