تاثیر اقلیم بر معماری دوره قاجار(ابنیه مسکونی تهران)

یکی از موفقیت اکثر بناهای سنتی در بهره گیری از انرژی های طبیعی و مقابله با شرایط نامساعد اقلیمی،سازگاری فضاهای کالبدی با محیط مبتنی بر یک معماری همساز با اقلیم منطقه می باشد که موجب راحتی و آسایش زیستی برای انسان خواهد بود. معماری ایرانی که ابتدا در محدوده فلات ایران و سپس در حوزه نفوذ فرهنگ ایرانی شکل گرفت ،همچون همه معماری هایی که ریشه در فرهنگ بومی دارند،به اقلیم توجه داشته و تا پایان دوره قاجار آثار با ارزشی از خود به جا گذاشته است. تهران را می توان به عنوان مرکز فرهنگی دوره قاجار نام برد. هنر ایرانی در زمان قاجار به واسطه ارتباط این دوره با غرب پیشرفت چشم گیری داشته و هنرمندان زیادی در این دوران به اروپا و کشورهای غربی سفر می کنند. روش تحقیق در این پژوهش استفاده از شاخص های توصیفی-تشریحی و تحلیلی می باشد،لذا پژوهش حاضر به بررسی تاثیر اقلیم بر معماری دوره قاجار و میزان هماهنگی و تفاوت ها نسبت به ساختار اقلیمی می پردازد.

کلیدواژه ها:

معماری قاجار ، اقلیم تهران ، ابنیه مسکونی ، معماری سنتی