بررسی فرسودگی بافت مرکزی شهری در بهبود کیفیت محیط زندگی نمونه موردی:شهر خرم آباد

بافت فرسوده مراکز شهری در کشورهای مختلف از گونه های متفاوت محصول کم توجهی مدیریت شهری است که در طول زمان به صورت پهنه ای از شهر درآمده اند این بافت ها با گذشت زمان دچار فرسودگی و عدم کارایی شده اند و همچنین عدم رعایت مقررات شهرسازی و معماری باعث ازدیاد مشکلات مناطق این بخش از بدنه شهری شده است در سال های اخیر رشد سریع علمی و دگرگونی بافت شهری و اهمیت بازسازی و احیای این قسمت شهر را امری بدیهی و اجتناب ناپذیر بوده و سیاست های دوگانه و مغایر در احداث واحدهای مسکونی و نیز گسترش روزافزون محدوده خدماتی شهرها که عمدتاً در مناطق مرکزی با وجود زیرساخت های مناسب دارای مشکلات عدیده ای می باشند. ساختار شهر خرم آباد با اتکا بر الگوهای رایج شهرسازی و نظام محله بندی در جوار مرکز حکومتی شهر قدیم شکل گرفته است بافت قدیمی این شهر در مرکز ثقل هندسی ساختار کالبدی و سازمان فضایی شهر واقع است. مرکز اصلی شهر به دلیل قدمت زیاد و مرکزیت جغرافیایی، سهولت دسترسی ها، مراکز عمده اقتصادی و همچنین وجود آثار تاریخی و فرهنگی دارای پتانسیل بالقوه می باشد علیرغم این خصوصیات از لحاظ مشکلات فرسودگی و درهم تنیدگی بافت دارای نقاط ضعف زیادی در زیرساخت ها می باشد جامعه مورد مطالعه در این مقاله بخشی از بافت مرکزی شهر خرم آباد و با جمعیتی در حدود 2134 نفر است در این بخش در معرفی مفاهیم ارزشی کتابخانه ای و در بخش مستندات از روش توصیفی و آماری سازمان نوسازی و بهسازی شهر خرم آباد و نظرات کارشناسان شهرداری و مشاوران طرح تفضیلی و مشاهده عینی و بررسی نقشه های طرح تفضیلی بهره گرفته شده است.

کلیدواژه ها:

مرکز شهری ، بافت فرسوده ، کیفیت محیط زندگی