مطالعه آموزش دوره های توانمندسازی بر امنیت روانی و جرات ورزی زنان سرپرست خانوار

نظر به اهمیت مباحث مرتبط با زنان سرپرست خانوار و نیز اجتناب ناپذیر بودن روند رو به رشد این قشر از افراد در جامعه، نیاز به اندیشیدن تمهیدات مناسب و راه گشا در جهت حمایت از آنان از جمله توانمندسازی و خودکفایی آنان به لحاظ مادی و روانی، این پژوهش با هدف، مطالعه اثربخشی آموزش مهارت های دوره های توانمندسازی بر امنیت روانی و جرات ورزی زنان سرپرست خانوار آغاز شد. روش مطالعه این پژوهش علی مقایسه ای از نوع توصیفی است. پرسشنامه استاندارد شده جرات ورزی و امنیت روانی، حهت بررسی این تاثیر ابزار مناسب برای مطالعه هدف پژوهش است. جامعه آماری پژوهش را زنان سرپرست خانوار منطقه 18 شهر تهران تشکیل می دهد. 60 نفر از این تعداد به عنوان گروه نمونه شامل زنان سرپرست خانوار که در دوره های توانمندسازی شرکت کرده اند و گروهی که از شرکت در این دوره ها محروم بوده اند ، به روش تصادفی ساده، انتخاب شدند و مطالعه قرار گرفت. نتایج حاصله، با استفاده از بسته های کامپیوتری spssبه این شرح است: نتایج حاصل از اجرای این آزمون روی نمونه فوق نشان داد: در سطح اطمینان 0/99 اثربخشی آموزش مهارت های توانمند سازی بر میزان جرات ورزی زنان سرپرست خانوار به اثبات رسیده است.همچنین در سطح اطمینان 99/0 تاثیر آموزش مهارت های توانمندسازی بر میزان امنیت عاطفی، احساس حقارت، اعتماد به نفس، تنیدگی، خودکم بینی، پیوستگی با دیگران، احساس حرمت، علاقه اجتماعی و احساس تنهایی معنادار است. در سطح اطمینان 0/99 تاثیر میزان سن زنان سرپرست خانوار بر میزان امنیت عاطفی، اعتماد به نفس، تنیدگی، پیوستگی با دیگران، نگرانی، احساس حرمت، علاقه اجتماعی و احساس تنهایی معنادار است. در سطح اطمینان 0/99 تاثیر میزان تحصیلات زنان سرپرست خانوار بر میزان امنیت عاطفی، اعتماد به نفس، خودکم بینی، پیوستگی با دیگران، نگرانی، احساس حرمت، علاقه اجتماعی و احساس تنهایی معنادار است. و در آخر اینکه در سطح اطمینان 0/99 تاثیر وضعیت سرپرست خانوار بر میزان امنیت عاطفی، احساس حقارت، اعتماد به نفس، تنیدگی، خودکم بینی، پیوستگی با دیگران، نگرانی، احساس حرمت، علاقه اجتماعی و میزان احساس تنهایی معنادار است.