طراحی فضای شهری گردشگرپذیر با رویکرد گردشگری پایدار (نمونه موردی: دهکده تفریحی توریستی گنجنامه همدان)

فضای شهری از مباحث مهم رشته ی شهرسازی است که به خاطر ماهیت میان رشته ای بودن آن در مباحث رشته های گوناگون مطرح می شود. فضای شهری خود به عنوان زیربخشی از فضای عمومی کانون ارتباطات در روابط اجتماعی- فرهنگی ساکنان شهر است که از دیرباز عرصه تعاملات اجتماعی و وقوع خاطرات جمعی و فردی بوده است. این فضاها به صورت آزاد از عوامل عمده شهری محسوب می شوند و در تعیین هویت شهر و ارتقاء فرهنگ شهرونداننقش فراوانی دارند. فضاهای بازجمعی در غریب ملاقات ها مؤثر بوده و ساکنین را از انزواگرایی به محیط های جمعی پرنشاط دعوت می نماید. در این مقاله به بررسی ویژگی های فضاهای شهری می پردازیم که علاوه بر حضور ساکنین مکانی بسیار مناسب برای حضور گردشگران باشد. فضای شهری که نه تنها برای ساکنین بلکه برای گردشگران نیز جذاب بوده و هویت و ویزگی خاص آن شهر را بیان کند. فضای شهری که علاوه بر ویژگی های یک فضای شهری به عنوان عرصه ای برای تعاملات اجتماعی، بستر فضایی لازم برای حضور گردشگران نیز در آن پایه ریزی شده باشد. یکی از مهمترین دغدغه های طراحان امروز در خلق عرصه ها و فضاهای عمومی، رسیدن به نوعی فضای عمومی موفق است که بتواند تعادلی پایدار میان فضاهای شهری و بستر طبیعی به وجود آورد و نظری اجتماعی و خودکفا ایجاد کند که توانایی تأمین هزینه های خود را داشته باشد و در مسیر پایداری گام بردارد. از طرف دیگر هدف، تولید فضایی همه شمول مطابق با اصول گردشگری پایدار است. توسعه ی پایدار گردشگری توسعه ای است که در آن توازن و تعادل، حفظ ارزش ها و کیفیت اخلاقیات و اصول اقتصادی و نیز مزیت های اقتصادی همه به همراه هم دیده شده و کوشش می شود تا توسعه ای متعادل و همه جانبه جایگزین توسعه ی صرفاً اقتصادی گردد. در این مقاله به عنوان نمونه موردی به بررسی دهکده تفریحی- توریستی گنجنامه همدان به عنوان فضای شهری گردشگر پذیر که ملاحظات پایداری در آن لحاظ شده است پرداخته ایم.

کلیدواژه ها:

فضای شهری ، گردشگری شهری ، گردشگری پایدار ، گنجنامه