بررسی اثردو فاکتور ورزش وهورمون استروژن بر کاتالپسی در موش های صحرایی اورکتومی شدهمدل پارکینسونی بارزرپین

بیماری پارکینسون یک بیماری عصبی درسیستم اعصاب مرکزی است که با از دست رفتن نورون های دوپامینرژیک در سیستم عصبی نیگروستریال همراه است.علایم بالینی آن شامل لرزش استراحت،سفتی عضلانی اسکلتی ، آکنزیا)ناتوانی برای آغاز حرکات ارادی می باشد و بااختلالاتی از قبیل رفلکس حرکتی همراه است؛از آنجایی که شواهد تجربی ومشاهدات آزمایشگاهی از یک نفش محافظتی بالقوه استروژن در برابر بیماری پارکینسون از طریق حفاظت به ثبات میتوکندری در برابر استرس اکسیداتیو حمایت می کند ودرسلول های عصبی هورمون های استروییدی میتواند مانع از شروع مرگ سلولی برنامه ریزی شده توسط میتوکندری باتنظیم برخی ازلنفوسیت هاشود؛از طرفی متاآنالیز ها نشان داده اند که ورزش ممکن است عملکرد جسمی،کیفیت مرتبط با سلامت زندگی، قدرت، تعادل و سرعت راه رفتن بیماران مبتلا به پارکینسون را بهبود ببخشد. لذا هدف اصلی این مطالعه ارزیابی اثر دو فاکتور ورزش و هورمون استروژن برکاتالپسی در موش های صحرایی مادهاوریکتومی شده مدل پارکینسونی با رزرپین است.

کلیدواژه ها:

بیماری پارکینسون ، هورمون استروژن ، ورزش ، اوریکتومی موش های صحرایی ماده