نقش فضای سبز در ارتقاء ی سلامت روانی و اجتماعی ساکنین بافتهای فرسوده شهری، نمونه موردی:کلانشهر اهواز، محله عامری (اهواز قدیم)

فضای سبز مناسب در شهرها، افزون بر سلامت جسمانی موجب آرامش روان، بازده کاری بیشتر و کیفیت زندگی برتر میگردد. دربسیاری از شهرهای ما، عدم توجه بهسلامت روانی در طراحی و معماری فضاهای شهری باعث شده که در شهرها سلامت روانی، اجتماعی در معرض آسیب باشند. یکی از عواملی که باعث به وجود آمدن چنین مشکلاتی شده است، عدم توجه به فضای سبز شهری میباشد، بنابراین نحوه ساخت و شکلگیری فضاهای سبز میتواند اثرات مستقیمی بر روح و روان مراجعهکنندگان داشته باشد بهطوریکه تحقیقات نشان میدهد که بخش مهمی از اهداف شفابخشی منظر در مشاهده مناظر طبیعی و فضاهای سبز و نه الزاماً در انجام فعالیت در مناظر طبیعی و فضاهای سبز است. هدف این مطالعه بررسی رابطهی فضای سبز با سلامت روانی-اجتماعی بود. اهمیت فضاهای سبز شهری تا بدان حد است که امروزه وجود این کاربری بهعنوان یکی از شاخصهای توسعهیافتگی جوامع بهحساب میآید. این مقاله میکوشد تا به این پرسش پاسخ گوید . چه ارتباطی بین سلامت روانی و اجتماعی با فضای سبز میباشد که باعث ارتقاء سلامت روان میگردد. نتایج پژوهش نشان میدهد، فضای سبز مطلوب، نهتنها بر ارتقای سلامت روحی روانی و اجتماعی، بهبود مؤلفههای سلامت روان، کیفیت منظر شهر در مقولات زیباییشناسی و ادراک هویت مؤثر میباشد که میتواند از تخریب اقتصادی و فیزیکی افت کیفیت زندگی، آلودگی، تراکم و کوچ افراد ساکن در بافتهای فرسوده شهر پیشگیری کند و سرزندگی را به این مناطق و پیرامون آن آورده و مردم را تشویق به حضور داوطلبانه نماید. این تحقیق با استفاده از روش توصیفی – تحلیلی تفسیری است که با استفاده از منابع کتابخانهای صورت میگیرد.