بررسی مالکیت با قید زمان (Time-Sharing) ازمنظر فقه و حقوق

سال انتشار: 1394
محل انتشار: اولین همایش بین المللی نوآوری، توسعه و کسب و کار
کد COI اختصاصی: IDBCONF01_043
زبان مقاله: فارسی
تعداد مشاهده: 531

نویسندگان

دانش آموخته کارشناسی ارشد حقوق خصوصی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قائمشهر

چکیده

پیشرفت جوامع بشری، رشد جمعیت، مواجهه با کمبود اراضی مستعد برای ساخت اماکن اقامتی بدون تعرض به فضاهای غیر مسکونیو تغییر کاربری های دیگر در مناطق سیاحتی و زیارتی، کم شدن نقدینگی نزد مردم و کاهش قدرت خرید ایشان از جمله عواملی استکه دولتمردان را در راه حل مشکلات به سوی استفاده از نهاد حقوقی تازه تأسیس مالکیت زمانی رهنمون ساخته و ایشان را بر آنداشته تا با تقیید نهاد مالکیت به عنصر زمان، از حداقل امکانات موجود حداکثر بهره وری را بنمایند. در این تحقیق بر آن شدیم تاضمن بررسی مفاهیم اصلی و تشکیل دهندهی این نهاد حقوقی، آثار و اوصاف آن را یافته و آنها را با اصول حقوقی جاری در کشور ودستورات شارع مقدس مطابقت نماییم .در این راه به بیان نظرات مخالفین و موافقین پرداخته و از مداقه و مقایسه ی آنها به این نتیجهرسیدیم که راه پذیرش این تاسیس حقوقی در ایران تا حدودی هموار می باشد. آن چه که باید بدان اذعان داشت این که راه حل اساسیدر این خصوص، تصویب و اجرای قوانین خاص این نوع مالکیت است که این امر جز با همکاری حقوقدانان برجسته ی کشور وبازخوانی قوانین وضع شده در دیگر کشورها میسر نخواهد شد.

کلیدواژه ها

مالکیت، زمان، مشروعیت فقهی، مشروعیت حقوقی، عقودمعین

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.