فرم از عملکرد تبعیت نمی کند بررسی تطبیقی فضای آموزشی در دو دانشکده معماری

در اواخر قرن نوزدهم سالیوان به عنوان یکی از نظریه پردازان مکتب مدرن شعار فرم تابع عملکرد را مطرح نمود. تک عملکردی بودن فضاهای معماری مدرن و عدم انعطاف پذیری آنها جهت تطبیق با شرایط پیش بینی نشده ،این رابطه ی یکسویه را مورد پرسش قرار میدهد. در این جهت، این پژوهش برآنست پاسخی برای این مساله پیدا کند که اگرفرم از عملکرد تبعیت می کند، زمانی که عملکرد وکاربری یک اثر معماری تغییر کرد، چه وضعیتی پیش خواهد آمد؟ فرم معماری، از یک سو به نیازهای استفاده کنندگان و انگیزه های درونی آنها و از سوی دیگر به تواناییهای بالقوه فرم کالبدی محیطباز می گردد.امروزه ما با بنا هایی مواجه می شویم که بنا به دلایلی مجبور به تغییر کاربری هستند و حتی بیشتر از گذشته جوابگوی مخاطب خود هستند و نمونه هایی را نیز می توان سراغ گرفت که عمرشان از کاربرد اولیه شان تجاوز نمی کند. در این مقاله به بررسی دوفضای آموزشی پرداختیم:پردیس بین الملل کیش به عنوان یک بنای تغییر کاربری داده شده و دانشکده معماری دانشگاه آزاد مشهد که به همین منظور ساخته شده است. پرداختن به چنین پژوهش هایی می تواند به کاهش ناهنجاری ها در محیط های تغییر کاربری یافته کمک کند. روش پژوهش در این مقاله بر اساس مشاهده میدانی و مصاحبه با استفاده کنندگان این بناهاانجام گرفته است. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که فرم اگرچه از مهمترین عناصر معماری است، لکن هدف غایی در معماری بهنظر نمیرسد.عملکرد نه مفهومی ساده است و نه اینکه جدایی ما بین فرم و عملکرد آنگونه که در شعار معماری مدرن آمده است ممکن میباشد، ارتباط بین فرم و عملکرد در هر دوره ای بر اساس نگرش انسان به زندگی و نیازهای حاصل از این نگرش و بر اساس نسبت نیاز بصری و نیاز عملکردی شکل میگیرد

کلیدواژه ها:

فرم ، عملکرد ، دانشکده معماری ، مشهد ، کیش