مقایسه تطبیقی شاخص های پایداری محلات بافت تاریخی و محلات بافت جدید نمونه های مورد مطالعه: محله گودال مصلی و محله پشت سیلو یزد

توسعه پایدار مفهومی است که سال های زیادی از ورود آن به عرصه علوم شهری نمی گذرد. شرایط جامع پایداری شهرزمانی فراهم می شود که مجموعه ای از پایداری زیست محیطی با هدف تعادل اکولوژیک، پایداری اقتصادی با هدف بقایاقتصادی، پایداری اجتماعی با هدف عدالت اجتماعی و پایداری کالبدی با هدف تعادل مورفولوژیک شهر ایجاد شود. از آنجا که شهر یک کل به هم پیوسته از ترکیب اجزا و محلات مختلف است، لذا وجود محلات پایدار با هدف تسری پایداری آن به کل شهر در مقیاس کلان امری الزامی است. هدف از این مقاله مقایسه شاخص های پایداری در محلات شهر یزد می باشد. از آنجا که این شهر ترکیبی است از محلات بر جای مانده از دوره های پیشین و توسعه های جدید لذا با استفاده از مطالعات میدانی و اسنادی و با یهره گیری از فن دلفی به مقایسه این شاخص ها در دو محله شهر )محلهگودال مصلی به عنوان نمونه ای از محلات قدیمی و محله پشت سیلو به عنوان نمونه ای از محلات جدید( می پردازیم. پژوهش از نوع کاربردی و روش تحقیق توصیفی_تحلیلی است. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که شاخص های پایداری در محله گودال مصلی به عنوان محله ای سنتی نسبت به محله سیلو که بافت جدیدتری است به میزان بیشتریقابل شناسایی است، لذا اگر به محلات قدیمی به عنوان میراث گرانبهای گذشته نگریسته شود، می توان از شاخص هایی که سبب پایداری بافت های تاریخی تا به امروز شده اند، متناسب با نیاز های امروز زمانه و انسانها به منظور ایجاد محیط هایی پاسخگو هم برای نسل حاضر و هم برای نسل آینده بهره برد.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار شهری ، شاخص های پایداری محله ، شهر یزد ، محله فهادان ، محله پشت سیلو