شناسایی تیپ غالب جمعیتی ساکن در ساختمان های مسکونی aهر تهران سال 1390

با تغییرات ملموس اقتصادی، فرهنگی، جمعیتی و اجتماعی کلانشهرها در سالیان اخیر، تیپ جمعیتی ساکن در ساختمان های مسکونی دستخوش تغییرات چشمگیری از لحاظ پراکندگی جمعیت، بعد خانوار ساکن، میزان تحصیلات جمعیت ساکن و ... شده است، این تحقیق در پی آن بوده که تیپ غالب جمعیتی ساکن در ساختمانهای مسکونی شهر تهران را در محدوده زمانی سال 1390 شناسایی نماید؛ این بدین معنی است که علیرغم تنوع زیاد جمعیتی ساکن در ساختمانهای مسکونی شهر تهران، میتوان دراین تیپ های مختلف و بیشمار موجود، برای شهر تهران، تیپ های غالب جمعیتی که بیشترین فراوانی سکونت را در ساختمان های مسکونی احداث شده دارند، با تعریف شاخص های متناسب استاندارد تعیین نمود؛ دراین تحقیق، برای تعیین تیپ غالب جمعیتی ساکن در ساختمان های مسکونی شهر تهراناز نظریه علمی متد و منابع شاخص های قیمت ساختمان مورد استناد قرار گرفته است؛ در این پژوهش، تیپ های مختلف ساکن در ساختمانهای مسکونی مناطق 22 گانه شهر تهران در سال 1390 با رویکرد جمعیتی به منظور شفاف سازی الگوی جمعیت ساکن با روش سرشماری)کل شماری(مورد بررسی قرار گرفته است؛ به این منظور متغیرهای موثر در جمعیت ساکن در هر یک از ساختمانهای مسکونیواقع در 22 منطقه شهر تهران بررسی گردیده است؛ شاخص های مورد سنجش در شناخت ابعاد اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی جمعیت ساکن شامل شاخص گروههای عمده شغلی، میزان تحصیلات، بعد خانوار، تراکم خانوار، تعداد اتاق و تراکم خالص جمعیت ساکن بوده است. اطلاعات مربوط به شاخص های جمعیتی از نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال 1390 به دست آمده است؛ تحلیل وپردازش این اطلاعات و نحوه دستیابی به نتایج نهایی نیز در چهارگام صورت گرفت: تشکیل لایه های اطلاعاتی مکان مرجع برای هر یک از گروه های اطلاعاتی؛ معرفی پهنه های دارای خصوصیات غالب در هریک ازلایه های اطلاعاتی؛ رویهم اندازی جغرافیایی نتایج به دست آمده ازتحلیل لایه های اطلاعاتی در مقیاس مناطق و نهایتا معرفی تیپ های غالب جمعیتی ساکن در ساختمان های مسکونی در پهنه هایشهری مشخص شده؛ نتایج تحقیق نشان می دهد جمع بندی از وضعیت شاخص های سنجش خصوصیات جمعیت ساکن بدین صورت است که مناطق 1،2،3 و 5 از نظر شاخص های کمی و کیفی دارای مشابهت هستند؛ این مناطق روی هم 27 درصد از جمعیت تهران را در خود جای داده اند؛ مناطق 11،12،13 و 16 نیز از نظر هر دو گروه شاخص ها مشابهت دارند که جمعیت این مناطق 13 درصد از جمعیت شهر تهران و مناطق 18 و 19 با 8 درصد از جمعیت شهر تهران و مناطق همجوار 15 و 20 که از نظر شاخص های مورد اشاره دارای مشابهت هستند 12 درصد از جمعیت شهر تهران را در بر می گیرند.

کلیدواژه ها:

ساختمان ، مسکن ، تیپ غالب ، ساختمان های مسکونی ، شاخص جمعیتی