جایگاه یادمان ها در طراحی شهری

امروزه شهرها به محل هایی برای انجام فعالیت های تکراری و زندگی ماشینی شهروندان تبدیل شده اند . خیابان ها و میادین انباشته از هرج و مرج و عوامل و عناصر مزاحم بصری، شنیداری و رفتاری گوناگونی است که شهروندان را به نوعی دچار آشفتگی روحی و جسمی حاد کرده اند. موضوعی که به راستی یک معضل در جامعه امروزی است؛ مساله ای که کشورهای پیشرفته را بر آن داشته تا به فکرحل این مشکل برآیند و یا دست کم در جهت ایجاد تعادل بین قوای روحی شهروندان و ایجاد امید به زندگی و شور وشادمانی و رضایت خاطر جامعه شهری اقداماتی انجام دهند . به نظر می رسد گذشته ازمسائل شهرسازی، راه حل دیگری که می تواند تا حدود زیادی به جامعه خشک و پرهرج و مرج کنونی روح و نشاط ببخشد، حضور هنر و تجلی آن در فضاهای شهری است. یادمان ها که به عنوان نشانه هایشهری یکی از انواع هنر عمومی در شهرها می باشند، می توانند به عنوان تصویری خوشایند در فضاهای شهری، بی گمان به تلطیف و زیباسازی محیط کمک کرده و شهر بیمار و خسته را تسکین دهند. هدفاز این پژوهش ارتقاء کیفیت بصری و زیباشناسی محیط شهری از طریق هنر )یادمان های شهری( و طراحی شهر ایده آل برای بهبود بخشیدن به کل کیفیت زندگی است. در این پژوهش با روش، اسنادی و علمی پژوهشی به تشریح مبانی نظری و معرفی یادمان های شهری و کارکردهای آن در فضاهای - شهری پرداخته و با معرفی چند نمونه موردی و بررسی آن ها به تدوین اصول و ضوابط طراحی یادمان های های شهری خواهیم پرداخت.

کلیدواژه ها:

شهر ، نشانه شهری ، هنر ، یادمان شهری