بررسی پدیدارشناسی مولفه های نامکانی درفضاهای شهری

شهردرنگاه نو دیگر اجزای منفصل نیست بلکه فضاهایی پیوسته است این پیوستگی شهررا به سامانه ای پیچیده که اجزای آن ازجمله مکان ها و نامکان ها به صورت غیرخطی عمل می کنند تبدیل می کند دردیدگاه امروزی فضاها دربستری ازگستردگی اطلاعات و پیچیدگی شکل گرفته و بامکان های گذشته درتفاوتی اشکار قرارمیگیرند که موجب درهم آمیختگی و چهل تکه گی درایجاد و بازتولید معنا شده است نامکان ها بیانی برای تفسیر فضاهای جهان امروزند پایان معماری مدرن انشان داد که عملکرد گرایی نمی تواند جایگزین نبود کیفیت فضاییی محیطهای ساخته شده باشد و هنگامی که ارزش ها معانیدرمحیط تحقق یابد مکان مجال بروز پیدا می کند پژوهش حاضر تحقیقی مبتنی بررویکرد پدیدار شناسی ازمعانی نامکان درفضای شهری می باشد بدین منظور ابتدا به تعریف نامکان ازدیدگاه نظریه پردازان پرداخته و درنهایت ویژگیهای کلی این دیدگاه ها را استخراج نموده سپس درنمونه موردی پردیس سینمایی ملت تهران به مطالعه نامکان ازدیدگاه افرادی که تجربه حضور دراین فضا را داشته اند ازطریق انجام مصاحبه های عمیق پرداخته شده است این پزوهش سعی برآن دارد که به شناخت مفهوم نامکان درفضاهای شهری ازطریق پی بردن به درک افراد ازآن پدیده بپردازد

کلیدواژه ها:

نامکان ها ، فضاهای عمومی شهری ، پدیدار شناسی ، پردیس سینمایی ملت