شوشک عایقی سنتی در بناهای خراسان جنوبی
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,147
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICSAU03_0794
تاریخ نمایه سازی: 12 تیر 1395
چکیده مقاله:
کالبد آدمی از خاک برخواسته و دوباره به خاک برمیگردد. تاریخ استفاده از خاک، به آغاز تمدن و احداث ساختمان درکلیهی جوامع بشری بر میگردد. گل مادهای است که از مخلوط آب و خاک ایجاد میشود و در تمامی مستحدثاتساخته بشر مورد استفاده قرار گرفته است. گل یک مصالح کاملاً طبیعی است و کاملاً تجزیه پذیر و قابل بازیافت است. زمان شروع استفاده از گل به عنوان عایق بام همراه با کاه را در تمدن ایران زمین دقیقاً نمیتوان تعیین کرد، لکن وجود آن در قدیمیترین آثار معماری فلات ایران دلیلی است که استفاده از آن با زندگی اقوام ایرانی از ابتدا آمیخته شده است و استفاده از آن طی قرون متمادی از نسلی به نسل بعد منتقل شده است. کاهگل عایقی است که بنا را در مقابل سرما و گرما و باران پوشش میدهد، ارزان و در دسترس است. خمیر نرم و انعطافپذیر آن معماران کهن ایران را برای خلقگنبدهای زیبا و آثار غرورآفرین یاری رسانده است. این مقاله به بررسی و مقایسه شوشک با عایقهای دیگر میپردازد نوعی گل با املاح آلومینیوم و منیزیم که قابلیتهای بیشتری از گل و کاهگل برای عایق بام داشته و استفاده از آن ازدیرباز در جنوب خراسان رواج داشته است. نگارنده در این مقاله تحقیقی و توصیفی برآنست که مزایای استفاده از شوشک را بررسی کرده و نشان دهد چرا در مناطق بزرگی از روستاهای جنوب خراسان همچنان از شوشک برای عایق بام استفاده میکنند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
طاهره کامیابی مسک
دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد بیرجند،
ایمان منصوری
دکترای عمران، استادیار گروه مهندسی عمران دانشگاه صنعتی بیرجند
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :