تاثیر اقلیم بر معماری بومی و پایدار

هدف اصلی این مقاله معرفی معماری منطبق بر اقلیم در مناطق مختلف ایران می باشد و نیز استفاده از معماری بومی و اقلیمی درراه رسیدن به معماری پایداری می باشد. در این مقاله سعی بر این داریم تا به چگونگی ایجاد رهیافت هایی برای رسیدن به معماریمبتنی بر بستر 1 بپردازیم. در مملکتی که در قسمت اعظم فلات مرکزی آن در بیش از نیمی از سال باران نمی بارد و حفظ منابع آب شیرین و کمبود و دسترسی روز به روز به این منابع یکی از دغدغه های اساسی آن است مسئله ی اقلیم و بوم 2و تامین آسایش 3 چندگانه آن از قبیل :آسایش حرارتی، روانی،بهداشتی،روشنایی بسیار حائز اهمیت می نماید، لذا نیاز به انجام مطالعات بسیاری در زمینه ی معماری همساز با اقلیم مخصوص خودرا دارد و به نظر می رسد طراحی مطلوب و شایسته در هر خطه و اقلیم، نیاز به درک چالش هایی دارد که معماری برای رسیدن به پایداری، باآن دست به گریبان بوده است . در این مقاله تمرکز بر آسایش انسان در محیط انسان ساخت و نقش و ارتباط آن با پایدار سازی می پردازیم. به همین منظور نشان می دهیم که باید همگام با پیشرفت روز افزون مصالح و تکنولوژی 4های ساخت جدید، هماهنگ تر با طبیعت و درجهت حفظ محیط زیست خود عمل نماییم چرا که معماری مبتنی بر اقلیم و بوم به تامین پایداری 5 اقتصادی و فرهنگی وهویتی در آینده بدل می گردد. روش تحقیق در این مقاله مبتنی بر روش کتابخانه ای و تحلیلی می باشد

کلیدواژه ها:

بستر ، بوم ، آسایش ، تکنولوژی ، پایداری