بررسی تاثیر زمان اختلاط بر خصوصیات رئولوژیکی ملات های خودتراکم حاوی زئولیت و متاکائولن

با توجه به توسعه گسترده بتن خودتراکم در سال های اخیر مطالعه و تحقیق پیرامون آن به جهت رفع نواقص و مشکلات ضرورتی آشکار است. در ساخت و تحویل بتن آماده، مخلوط برای مراحل مختلف به طور مداوم مخلوط یا تکان داده میشود. اگرچه ملاحظات اقتصادی و تکنولوژیکی به حداقل رساندن زمان حمل امر نموده، اما در برخی از موارد با توجه به فاصله درگیر یا تاخیر در جانمایی نمی توان از اختلاط طولانی مدت اجتناب نمود. در این راستا، زمان اختلاط، نکته کلیدی دیگری است که بر خواص تازه بتن های پایه سیمانی، بخصوص بتن های با روانی بالا اثر دارد. هزینه بالای SCC ناشی ازاستفاده از پرکننده های معدنی و میزان سیمان زیاد به عنوان یک عامل اصلی است که مانع از استفاده گسترده از این مواد هوشمند بوده است. در نتیجه نیاز به بررسی استفاده از مواد کم هزینه در تولید SCC احساس می شود. لذا در این پژوهش با توجه به اینکه جدا از مصالح درشت دانه، ملات شامل مواد مشابه بتن است، و تاثیر متغیرهای آزمون شبیه به آنهاییاست که در بتن است به بررسی خصوصیات رئولوژیکی توسط آزمایش های جریان اسلامپ کوچک و زمان عبور از قیف V شکل کوچک بر روی ملات های خودتراکم با جایگزینی و10و15درصد متاکائولن 5و10و15دصد زئولیت و جایگزینی ترکیبات دوتایی متاکائولن و زئولیت به جای سیمان تحت زمان های اختلاط 8و30و60و90و120و150 دقیقه پرداخته ایم. با توجه به نتایج می توان کاهش سیالیت و افزایش لزجت را با جایگزینی پوزولان ها و افزایش زمان اختلاط، همچنین افزایش نرخ کاهش سیالیت را با افزایش زمان اختلاط عنوان نمود

کلیدواژه ها:

ملات خودتراکم ، زمان اختلاط ، خصوصیات رئولوژیکی ، زئولیت ، متاکائولن