مقایسه فقر و ناامنی غذایی خانوارهای روستایی و شهری استان خراسان

فقر و گرسنگی در تمام دوران زندگی اجتماعی بشر به عنوان معضلی اساسی وجود داشته است . دستیابی به روشی آسان و کم هزینه برای شناخت گروههای هدف می تواند به منزله افزایش کارایی سیستم توزیع حمایت از گروههای فقیر تلقی گردد . لذا در مطالعه حاضر با استفاده از اطلاعات خام طرح نمونه گیری هزینه و درآمد خانوارها به بررسی وضعیت فقر و ناامنی غذایی در مناطق روستایی و شهری استان خراسان ( شمالی، رضوی و جنوبی ) در سال 1382 پرداخته شد . برای بررسی وضعیت فقر و ناامنی غذایی، شاخص FGT محاسبه و مناطقمختلف این استان ها با توجه به این شاخصها رتبه بندی و نهایتاً نقشه فقر و ناامنی غذایی تهیه گردید . نتایج نشان داد که در مناطق روستایی به طور متوسط 25/14 درصد فقیر، 13/31 درصد از لحاظ کالری مورد نیاز بدن و 31/39 درصد از لحاظ دسترسی به پروتئین مورد نیاز دارای کمبودند . این ارقام برای مناطق شهری به ترتیب معادل 29/90 ، 10/63 و 33/17 درصد می باشند . مقایسه نتایج حاصل ا ز محاسبه شاخصها دراین مناطق نشان می دهد که درصد افراد فقیر ، بیشتر از درصد افرادی هستند که در ناامنی غذایی از لحاظ دسترسی به کالری مورد نیاز روزانه به سر می برند ولی کمتر از درصد افرادی هستند که به حداقل پروتئین مورد نیاز روزانه دسترسی ندارند . این موضوع حاک ی از آن است که در نمونه مورد مطالعه، خانوارهایی وجود دارند که هر چند کالری مورد نیاز بدن را دریافت می کنند ولی پروتئین مورد نیاز روزانه را دریافت نمی کنند بعلاوه مسئله عدم وجود فرهنگ صحیح تغذیه و استفاده از مواد خوراکی که به لحاظ ارزش غذایی در رده پایینی ق رار دارند در مورد مصرف کربوهیدرات در خانوارهای مورد مطالعه وجود دارد .

کلیدواژه ها:

فقر ، ناامنی غذایی ، FGT ، کالری ، پروتئین و کربوهیدرات