سبک شناختی قصیده (ای در دل مشتاقان از عشق تو بستانها) سنایی

تحقیق و بررسی درباره سبک ادبی، همواره راهی برای شناخت افکار، دیدگاه های شاعران و غنای اثرادبی می باشد. سنایی (ف: 535) از نخستین شاعرانی است که در شعر فارسی تحول بنیادینی را ایجاد کرده، قصیده از جمله رایج ترین قالب های ادبی در قرن پنجم و ششم می باشد که برای بیان مضامین مدحی به کار می رفت و سنایی آن را در خدمت آموزه های عرفانی و زهد درآورد. مضامین فکری- عرفانی که برای نخستنی بار توسط سنایی به شیوه شعر در قالب قصیده و غزل بیان شد، موجب گردید تا سنایی سبک شخصی خود را مطرح کند. در این جستار پس از بیان مقدمه، به بررسی جنبه های مختلف سبک شناسی قصیده: ای در دل مشتاقان از عشق توبستانها، در سه سطح زبانی (آوایی، لغوی، نحوی)، فکری (دیدگاه ها) و ادبی (بیان، بدیع، معانی) پرداخته می شود. زبان سنایی در این قصیده سرشار از واژه های عرفانی و لحن شعر مدیحه و نصیحتگرانه می باشد. به لحاظ فکری شاعر با وارد کردن تعالیم عرفانی در شعر، به شیوه ای نوین مضمون پردازی کرده است. از لحاظ ادبی صنایع بدیهی و بیانی به زیبایی و غنای شعر افزوده است.

کلیدواژه ها:

سنایی ، سبک شناسی ، سطح زبانی ، سطح فکری ، سطح ادبی