پهنه بندی کلیماتوریسم استان خوزستان با استفاده از روش ترجونگ

یکی از عواملی که باید در بحث توریسم مدنظر قرار گیرد، شرایط اقلیمی است، زیرا وضعیت آب و هوای یک منطقه از جمله مهمترین عوامل موثر در جهت جذب گردشگر و یا بالعکس تضعیف آن می باشد. در این پژوهش به منظور ارزیابی شرایط اقلیم گردشگری و تاثیر فراسنج های اقلیمی بر روی ساختار فیزیولوژیک انسان در هر یک از ماه های سال در استان خوزستان از روش ترجونگ طی بازه زمانی ( 1990 - 2010) با استفاده از آمار 13 ایستگاه سینوپتیک استان شامل میانگین دما، حداقل و حداکثر دما، میانگین رطوبت نسبی، حداقل و حداکثر رطوبت نسبی استفاده شده است. پس از تجزیه و تحلیل داده ها در محیط نرم افزاری excel روش ترجونگ برای کل ایستگاه های استان محاسبه و نقشه پهنه بندی در مقیاس ماهانه ترسیم گردید. نتایج حاصله نشان داد که استان خوزستان از بهترین شرایط محیطی طی ماه های نوامبر، فوریه و مارس برخوردار می باشد. قسمت های شمالی و شمال شرقی استان در ماه نوامبر به مراتب شرایط بهتری از نظر آسایشی نسبت به سایر مناطق استان دارا می باشد. نواحی جنوبی از وسعت بیشتر آسایش در ماه های فوریه و مارس برخوردار می باشد.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، راحتی ، اقلیم ، روش ترجونگ ، استان خوزستان