تحلیل فقهی حقوقی ساخت سلاحهای اتمی

مطابق با قاعده لزوم إعداد و إرعاب و بر اساس دکترین نظامی و قواعد دفاعی اسلام، تهیه و ساختن هر چیزی که سبب کارآمدی سپاه اسلام در نبرد با دشمنان خواهد شد، واجب است. آیه شریفه و أعدوا لهم ما استطعتم من قوه... نیز موید دیگری بر این مطلب است. آنچه مقاله حاضر به آن پرداخته است این است که ساخت سلاح های اتمی بر اساس کدام قاعده فقهی توجیه پذیر است؟ آیا می توان این عمل را بر اساس قاعده لزوم إعداد و إرعاب و یا آیه شریفه و أعدوا لهم ما استطعتم من قوه... توجیه نمود؟ در این خصوص دو نظر مطرح شده است: 1 – ساخت سلاح های اتمی مطلقاً جایز است. 2 - ساخت سلاح های اتمی مطلقاً جایز نیست. نگارنده با طرح سئوال فوق پس از بررسی و نقد دیدگاههای مختلف به این نتیجه رسیده است که تولید سلاحهای اتمی بر اساس قاعده لزوم إعداد و إرعاب و یا آیه شریفه توجیه پذیر نبوده و هیچ جایگاهی در دکترین دفاعی اسلام ندارد و حکم اولیه آن ممنوعیت است. لذا مقاله حاضر نظر اخیر را مورد پذیرش قرار داده است.

کلیدواژه ها:

سلاحهای اتمی ، لزوم إعداد و إرعاب ، مشروعیت مطلق ، ممنوعیت مطلق