بررسی نحوه تعیین ذخایر حق بیمه عایدنشده و تاثیر آن بر صورتهای مالی میان دوره ای شرکتهای بیمه

یکی از مهمترین اقلام صورت سود(زیان) شرکتهای بیمه ، حق بیمه صادره می باشد که حاصل عملیات اصلی و بیمهگری شرکتهای بیمه در فروش بیمه نامه است . از سوی دیگر شرکتهای بیمه مکلف اند برای ایفای تمامی تعهداتی که بهموجب قراردادهای بیمه ای بر عهده گرفته اند ، ذخایر فنی را محاسبه و در صورتهای مالی منعکس نمایند . نکته حائزاهمیت اینکه با توجه به نوع ویژگیهای خاص صنعت بیمه ، درآمد حق بیمه در شرکتهای بیمه حق بیمه های صادره ناشیاز فروش بیمه نامه نبوده ، بلکه باید پس از استخراج ذخایر حق بیمه مربوطه ،کاهش (افزایش) ذخایر مذکور بر میزان حقبیمه صادره اعمال گردیده و سپس درآمد حق بیمه در صورتهای مالی شناسایی گردد .برای احتساب ذخایر مذکور ، دراستاندارد حسابداری 28 روشهای مختلفی در نظر گرفته شده است که بکارگیری هریک از آنها نتایج متفاوتی از محاسبهذخایر حق بیمه و درآمد حق بیمه را ایجاد می نماید.شایان ذکر است آیین نامه 58 شورایعالی بیمه نیز روش فصلی را تعییننموده که این روش رایج ترین و پرکاربردترین روش محاسبه ذخایر حق بیمه عایدنشده می باشد . این مقاله در صدد اینموضوع است که نحوه محاسبه ذخایر حق بیمه صورتهای مالی میان دوره ای را مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرارداده واثرات آن را بر صورتهای مالی میان دوره ای ارائه نماید.

کلیدواژه ها:

استاندارد حسابداری 28 ، آیین نامه 58 شواریعالی بیمه ، صورتهای مالی میان دوره ای ، ذخایر حق بیمه عاید نشده