بررسی اثر تیمار پوترسین بر برخی شاخص های رویشی توت فرنگی رقم کاماروسا در شرایط تنش کلرید سدیم

توت فرنگی گیاهی حساس به تنش شوری می باشد. با توجه به اینکه شوری منابع آب مورد استفاده در تولید محصولات کشاورزی در حال افزایش است بنابراین، پیدا کردن راهکاری جهت کاهش اثرات ناشی از تنش شوری در تولید تجاری توت فرنگی دارای اهمیت می باشد. از جمع تیمارهای مؤثر در کاهش اثرات تنش شوری، پلی آمین ها می باشند. از این رو در این مطالعه به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی اثر محلول پاشی برگی تیمار پوترسین در غلظت های ( صفر، 1/5 و 3 مولار ) در کاهش اثرات تنش شوری کلرید سدیم در غلظت های ( صفر،25 و 50 میلی مولار ) در محیط هیدروپونیک مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که اعمال تیمارهای کلرید سدیم به ویژه در سطح 50 میلی مولار، شاخص های تعداد برگ، طول شاخساره، وزن ترو خشک ریشه و وزن تر و خشک شاخساره را نسبت به شاهد کاهش داد. اعمال تیمارهای پوترسین در هر دو غلظت 1/5 و 3 میلی مولار اثرات ناشی از تنش شوری را افزایش داد، به طوری که شاخص های فق را تحت تنش شوری افزایش داد. بنابراین، بر طبق نتایج بدست آمده در این پژوهش استفاده از تیمار پوترسین، راهکاری مناسب در جهت حل مکشلات ناشی از تنش شوری می باشد.

کلیدواژه ها:

توت فرنگی ، تنش کلرید سدیم ، پوترسین ، صفات رویشی