مروری برپدیده خودترمیمی در بتن ای اصلاح شده پلیمری

پدیده خودترمیمی در بتن های سنتی و الیافی و خود متراکم مشاهده شده است. این پدیده در اصل بخاطر حضور ذرات سیمان هیدراته نشده و آب رخ می دهد. مکانیزم پلیمر بستگی به ایجاد یه لایه و شبکه در اطراف ذرات سیمان که خواص بتن پلیمری اصلاح شده را بهبود می بخشند دارد. این مکانیسم می تواند خود ترمیمی را در این نوع بتن تحت تأثیر قرار بدهد. اهداف این کار، مطالعه وجود پدیده خود ترمیمی در بتن های پلیمری اصلاح شده و پارامترهای مربوط به آن می باشد. بررسی آزمایشگاهی بر روی بتن پلیمری خود ترمیمی انجام شد. در این مقالهف اثرات نوع پلیمر، دز پلیمر، حجم سیمان، نوع سیمانف نسبت آب به سیمان و عمر آسیب ها مورد مطالعه قرارگرفتند. فرایند ترمیم 60 روز به طول انجامید. از اندازه گیری های با امواج فراصوتی برای ارزیابی میزان ترمیم ترک ها استفاده شد. نتایج نشان دادند که پدیده ی خود ترمیمی در بتن پلیمری اصلاح شده همچون بتن سنتی وجود دارد. افزایش دز پلیمر باعث افزایش میزان ترمیم در یک زمان مشخص شد که این افزایش بستگی به نوع پلیمر دارد. همچنین کاهش نسبت آب به سیمان باعث کاهش خود ترمیمی می شد. در حالی که استفاده از سیمان پرتلند تیپ 5 در مقایسه با تیپ 1 فرایند خود ترمیمی را بهبود می بخشید. حجم سیمان اثرجزئی بر روی خودترمیمی چه در بتن با پلیمر و چه بدون پلیمر داشت. بعلاوه افزایش عمر آسیب موجب کاهش راندمان فرایند خودترمیمی می شود.

کلیدواژه ها:

ترک ، خود ترمیمی ، بتن اصلاح شده پلیمری ، آسیب