تحلیل فضاهای عمومی امن شهری و تعامل آن با وقوع بزهکاری

با پیشرفت جوامع و توسعه یافتگی محیط های شهری و فضاهای عمومی شاهد تعاملات انسانی بیشتر در طوح مختلف آن هستیم. درک حس امنیت شهروندان در راستای شناخت و تحلیل مفهوم کالبدی فضاهای شهری امکان پذیر است که شیوه طراحی و مطولبیت آن، می تواند موجبات ارتکاب بزهکاری را فراهم آورده و یا حنثی نماید. معیارهای شناسایی و تحلیل امنیت بسیار مختلفند که با شاخص های کالبدی فراوان در حال تغییراند. بنابراین در پی آن هستیم که برای طراحان فضاهای شهری، الگوی ایجاد محیط هایی را تحلیل نماییم که برای کل جامعه با هدف دستیابی به حد اعلای امنیت و کاهش وقوع بزهکاری، کاربرد خواهند داشت. پژوهش حاضر نوعی تحلیل اکولوژیک بحساب می آید که در راستای روشی کلی به شیوه توصیفی- تحلیلی گردآوری شده و به بررسی تمامی ابعاد فضاهای شهری مرتبط با ارتکاب جرم پرداخته شده است. باید دید این مؤلفه ها و خصوصیات شامل چه ویزگی هایی هستند؟ و آیا معماران و شهرسازان می توانند فضایی را طراحی کنند که با توجه به دیدگاه های جرم شناسان، در مل منجر به ارتقای امنیت در فضاهای عمومی و کاهش میزان بزهکاری شود.

کلیدواژه ها:

فضا ، کالبد فضاهای عمومی شهری ، امنیت ، بزهکاری ، مکتب شیکاگو