تجسمی کردن داده های مکانی از نقشه های کاغذی تا نقشه های Web

طی قرنها طراحان و دستاندرکاران تهیه نقشه در زمینه نمایش عینی پدیده ها و عوارض جغرافیایی تلاش کردهاند. آنان با بهره گیری از علایم گرافیکی و عناصر دیداری بسیار متنوع کوشیدند تا تجسم پدیده ها و عوارض را برای کاربران میسر سازند. کارتوگراف به نقشه به عنوان یک رسانه ارتباطی و اطلاعرسانی با استفاده از زبان تصویری و گرافیکی مینگرد. بر اساس همین نوع نگرش، وی با بکارگیری علوم وفنون مختلف به گویاتر کردن این زبان پرداخته تا ادراک دیداری کاربر را آسان نماید. اما آنچه مسلم است نحوه پیادهسازی اصول کارتوگرافی بویژه چگونگی طراحی و بکارگیری علایم و سمبلها در نقشه های کاغذی با نقشه های رقومی قابل رؤیت روی صفحه نمایش 1، نقشه های موقت 2 و جدیدترین نسل نقشه ها یعنی Web maps متفاوت میباشد.در این گفتار سعی شده است ضمن اشاره به روشهای تجسمی کردن دادههای جغرافیایی، تفاوتهای موجود در شیوه های نمادپردازی نقشه های نوین با نقشه های سنتی بیان گردند.