اثرات به کارگیری مصالح بوم آورد در حفظ محیط زیست و توسعه پایدار

هدف مقاله حاضر بررسی و تاثیر استفاده ازمصالح محلی و بوم آورد به منظور ایجادمحیط زیست پایدار و همساز با اقلیم می باشد باتوجه به اینکه امروزه تخریب محیط زیست به بحرانی جهانی تبدیل شده است و روزبروز برعمق و دامنه این بحران افزوده میشود معماری پایدار یکی ازمباحثی است که بسیارحائز اهمیت و موردتوجه قرارگرفته است و دراین میان تمرکز بخشی درمواد و مصالح که ساخت مایه بومی را درخود نهفته دارد بواسطه بکارگیری انرژیهای طبیعی حداقل تخریب زیست محیط وبهبود و حفظ سرمایه های موجود برای نسل آینده بسیار حائز اهمیت است نوع این تحقیق توصیفی - تحلیلی و روش گرداوری داده ها برمبنای مطالعات کتابخانه ای می باشد و درپایان به تحلیل عناصرقابل اهمیت درتوسعه پایدار محیطی با استفاده ازمصالح بوم آورد و چگونگی اصول طراحی پایدار به منظور دستیابی به هدف مورد نظر که حفظ محیط زیست به منظور استفاده برای نسلهای اینده میباشد پرداخته است

کلیدواژه ها:

محیط زیست ، توسعه پایدار ، معماری پایدار ، مصالح بوم آورد