بررسی رابطه بین کودکان عقب مانده ذهنی و سازگاری اجتماعی مادران شهرستان شادگان در سال 1394

هدف این بررسی رابطه بین کودکان عقب مانده ذهنی و سازگاری اجتماعی مادران در شهرستان شادگان در سال 1394 که شامل 95 نفر که در سه مقطع ابتدایی بهارانقلاب 70 نفر و مقطع متوسطه اول و دوم رودکی و باغچه بان 25 نفر بوده است ، از روش حال و گذشته استفاده شده است. تحقیق دارای سوگیری انتقادی می باشد. محقق در این پژوهش از آزمون همبستگی، نمودارها، جداول، میانگین و انحراف معیار استفاده کرده است . به منظور بررسی فرضیه ها از آزمون ضریب پیرسون استفاده شد . یافته های مربوط به پژوهش نشان داد که بین وظایف روزمره و سازگاری اجتماعی مادران (p =./680)، بین فعالیتهای اجتماعی وسازگاری اجتماعی مادران (p =./720) ، بین نقش والدینی و سازگاری اجتماعی مادران (p =./869)، بین روابط خانوادگی وسازگاری اجتماعی مادران (p =./794)، بین موقعیت اقتصادی و سازگاری اجتماعی مادران p =./831 وسطح معنی داری (p<0/000)، خطای 0/05 می باشد.روایی آن با روش محتوایی سازه و صوری تأیید گردید و پایایی اندازه گیری ، از طریق فرمول آلفای کرونباخ ( به اندازه 0.815) تأیید شد . فرضیات این تحقیق که با استفاده از تحلیل واریانس و ضریب همبستگی پیرسون و بصورت فراوانی بوده است.

کلیدواژه ها:

سازگاری اجتماعی ، عقب مانده ذهنی آموزش پذیر ، کودکان عادی ، مادران عادی