بررسی بیو راکتور های غشایی MBR و کاربرد های آن ها در تصفیه فاضلاب ها

اصطلاح بیو راکتور غشایی MBR ، ترکیبی از لجن فعال و جداسازی غشایی را بیان می کند. با به کار بردن MBR نیاز به فرآیند های ته نشینی، گندزدایی به کار رفته در شیوه های مرسوم لجن فعال از بین می رود. به این ترتیب که غشا ها داخلمخزن هوا دهی یا خارج از مخزن قرار گرفته و پساب تحت خلاء ایجاد شده توسط پمپ مکش از درون غشا ها به سمت بالا کشیده می شود و MLSS را در مخزن هوا دهی به جا می گذارد. MBR به فرآیند های بیولوژیکی اجازه فعالیت در SRT طولانی )تقریباً 02 تا 022 روز( داده و به این ترتیب غلظت MLSS ورودی می تواند به بالای 02222 میلی گرم درلیتر افزایش یابد. میزان حذف 99 99 درصد از - BOD و COD و کارایی نیتیریفیکاسیون 58 99 درصد توسط آزمایشات - مختلف به اثبات رسیده است. فیلتراسیون غشایی، آلاینده های زیستی، ذرات کلوئیدی، کدورت، میکروارگانیسم، و عناصری مثل آهن و منگنز را حذف می کند. در مورد مزایای این سیستم ها می توان به فضای کمتر مورد نیاز به علت حذف تانکته نشینی و همچنین تولید لجن مازاد دفعی در حدود 02 98 درصد و همچنین کیفیت پساب خروجی ثابت اشاره کرد. از - مهمترین معایب این سیستم گرفتگی غشاء و تعویض دوره اتی آن می باشد

کلیدواژه ها:

بیوراکتور غشایی ، لجن فعال ، فرآیند غشایی ، گرفتگی غشاء