مدیریت بحران و پدافند غیر عامل

مواجهه با بحران هایی همچون تصادفات گسترده در بزرگراه ها ، راه آهن، مسافرت های هوایی، در معرض قرار گرفتن مواد شیمیایی، زمین لرزه ها ، انفجار ها و غیره، مدیریت کلان و بهینه ای را بر منابع می طلبد. علیرغم پیشرفت علوم و فنون، دانش بشر از پیش بینی زمان وقوعحادثه ناتوان است و از این رو لازم است در قبال وقوع غیر قابل اجتناب حوادث مهیا بود. لذا جهت افزایش احتمال زنده ماندن آسیب دیدگان، افراد مسوول باید تصمیمان موثر و بسیار کارایی را هم در فاز بالینی و هم در فاز پیش بالینی اتخاذ نمایند. شدت و ابعاد برخی از بحران ها به حدی است که بشر باید با استفاده از دانش، عقل، منطق و ابتکارات خود به مقابله با حوادث غیرمترقبه بپردازد . مدیریت بحران در گذر زمان به شیوه ای پویا عمل می کند و عامل زمان را با فرمول های خاص خود مورد استفاده قرار می دهد. بحرانشناسی بخش مهمی ازفرآیند مدیریت بحران و پدافند غیرعامل را تشکیل میدهد. از این رو شناخت هر چه دقیقتر بحران و ابعاد همه جانبه آن به کنترل بحران و اجرای راهبردهای پدافند غیرعامل کمک شایانی می نماید. در این مقاله تلاش شده است نگاهی به این دو مفهوم و همچنین رابطه آنها در مواقعی که بحران جوامع انسانی را مورد تهدید قرار می دهد، مورد برررسی قرار گیرد

کلیدواژه ها:

بحران ، مدیریت بحران ، پدافند غیرعامل