زیست پایداری پلی یورتان های مورد استفاده در دریچه های مصنوعی قلب

دریچه های مصنوعی قلب، موادی هستند که عمدتا برای بیمارانی که نیاز به تعویض دریچه قلب دارند بکار گرفته می شود. دریچه های مصنوعی قلب به دو دسته اصلی دریچه های مکانیکی و دریچه های مصنوعی زیستی تقسیم بندی می شوند. مشکلاتی نظیر لختگی بر روی دریچه های مکانیکی فلزی و پایداری کم دریچه های مصنوعی زیستی، توجهات را به سمت ارتقاء این مواد معطوف کرده است. پلی یورتان ها یکی از جذاب ترین پلیمرها در کاربردهای قلبی و عروقی و بخصوص دریچه های مصنوعی قلب هستند که با وجود مشکلاتی نظیر آهکی شدن و تخریب، کماکان مورد توجه بسیاری از پژوهشگران می باشد. زیست پایداری پلی یورتان ها از چالش برانگیز ترین موارد در مطرح کردن آنها به عنوان یک دریچه مصنوعی با دوام است. تخریب های محیطی ناشی از اکسیداسیون و همچنین آهکی شدن دریچه های پلی یورتانی، مهم ترین موانع در بکارگیری طولانی مدت آنها هستند، در این مطالعه تاثیر بیس فسفنات بر روی یک دریچه پلی یورتانی با نام آنژیوفلکس نیز مورد بررسی قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

دریچه مصنوعی قلب ، پلی یورتان ، زیست پایداری ، تخریب ، آهکی شدن ، آنژیوفلکس ، بیس فسفنات