اکوتوریسم و توسعه پایدار

فرایند گردشگری در جهان امروز یک صنعت بزرگ محسوب گردیده و علاوه بر آن بر اساس بررسی های انجام شده میتوان انتظار داشت که در آینده نیز این صنعت بیش از تمام شاخه های اقتصادی دیگر رشد و توسعه یابد. اثرات متقابل توریسم بر ارکان اقتصادی و اجتماعی جوامع و محیط لزوم برنامه ریزی دقیق در این عرصه را می طلبد. اکوسیستم های در معرض خطر در تمام دنیا در تیررس آسیب های حاصل از توریسم و اکوتوریسم بوده و نگرش اکولوژیک در این بخش از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است. در توسعه پایدار، اصل این است که منابع طبیعی پایه به گونه ای محافظت شوند که نسل های آینده دست کم بتوانند به اندازه نسل کنونی تولید و مصرف کنند. انواع گردشگری را با توجه به عملکرد گردشگران می توان به پایدار و ناپایدار تقسیم کرد. در میان انواع گردشگری، اکوتوریسم با توسعه پایدار هماهنگی و سازگاری بیشتری دارد. اکوتوریسم یک شکل از گردشگری طبیعی است که حداکثر توجه را نسبت به حغاظت و نگهداری از محیط شامل تنوع زیستی، حیات وحش و سیستم های زیست محیطی، با تاکید بر آموزش دادن به گردشگر درباره ی محیط زیست و چگونگی حفاطت از آن دارد

کلیدواژه ها:

اکوسیستم ، توسعه پایدار ، حفاظت ، محیط زیست