تاثیر آموزش درمان مبتنی پردازش مجدد( EMDR )بر افکار خودآیند منفی در بیماران مبتلا به سوگ

هدف پژوهش حاضر تعیین تاثیر آموزش درمان مبتنی پردازش مجدد EMDR برافکار خودآیند منفی در بیماران مبتلا به سوگ بود. این مطالعه پژوهش شبه آزمایش با طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری دربرگیرنده کلیه بیماران داغدیده دارای سن 40-20 سال بود که به خاطر داشتن افکار خودآیند منفی به مراکز مشاوره و درمانی و کلینیک های روان پزشکی شهر تهران در سال 4930 مراجعه نمودند که از طریق روش نمونه گیری در دسترس از بین مراجعین به مراکز مشاوره و درمان و کلینیک های روانپزشکی ، براساس تشخیص بالینی روانپزشک معالج ، افراد مبتلا به اختلال سوگ شناسایی شدند. برای تحلیل داده ها و از دو آزمون آماری تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج بدست آمده حاکی از آن بود که جلسات درمانی پردازش مجدد EMDR توانسته است به طور شایان توجهی از میزان افکار خودآیند منفی شرکت کنندگان در دوره درمانی بکاهد.

کلیدواژه ها:

پردازش مجدد ، افکار خودآیند منفی ، بیماران مبتلا به سوگ