شکل گیری شعر سیاسی مشروطه و نمود آن در آثار میرزاده عشقی

در تقسیم بندی دوره های ادبی ایران ،انقلاب مشروطه را نقطه شروع دوره جدیدی از ادبیات با تحولات بسیار زیاد درونی وبیرونی می دانند،که نشات گرفته از تحول در ساختارهای جامعه و زندگی مردم و همچنیندیگرگون شدن سلیقه مخاطبان و پیوندمطبوعات با شعر و ادبی ات بود؛اما مهمترین تحول را می توان در زبان و عناصر آن مشاهده کرد. زبان و ادبیات نقاب فرهیختگی را کنار می زند و همراه با جریان زمان و مکان آزادانه نفس می کشد.همچنین کیفیت تاثیرادبیات بر بوجود آمدن نهضت انقلابی و ایجاد چنین تحول اجتماعی با مقیاسی وسیع در نوع خود بی نظیر است. مهمترین تحولات زبانی و ادبی این دوره، گرایش به طنزپردازی و تمایل شاعران به انعکاس مسائل سیاسی و دغدغه های اجتماعی در اشعارشان است؛یکی از شاعرانی که در این دوره هم روزنامه نگاری کرده و هم طنز سرایی میرزاده عشقی است که بعد از تحمل مصایب بی حد در دوران مهاجرت و تلاش فراوان برای پیوستن به صف مبارزان و فرهیختگان مهاجر توانست با قلم خود به مبارزه با دژخیمان و سودجویانی برخیزد که به ظن او خیالفروش ایران به انگلیس را در معاهدات فی مابین در سر می پروراندند؛عشقی نهایتا با تمام عشقی که ایران داشت جان در راه آزادی گذاشت و در جوانی به شهادت رسید

کلیدواژه ها:

دوره مشروطه ، شعر سیاسی و اجتماعی ، مبازره سیاسی ، آزادیخواهی ، میرزاده عشقی ، روزنامه