اثرات هیستوپاتولوژیک شوری های مختلف بر بافت آبشش ماهی

اغلب ماهیان استخوانی می توانند با شوری های مختلف سازگاری پیدا کنند، و این امر به دلیل وجود چندین مکانیسم تنظیماسمزی در اپیتلیوم های تنفسی و کلیه و کمک آن به حفظ و نگهداری محیط درونی بدن می باشد. اما این سازگاری در برخیگونه ها همراه با تغییرات عمده در ساختار آبشش ماهیان مواجه شده با نمک است و حتی ممکن است به مرگ ماهی منجر شود.این تغییرات بافتی به صورت کلی شامل جداشدن بافت پوششی، هایپرپلازی سلول های پوششی، افزایش سلول های کلراید، جداشدناپی تلیال و بزرگ شدن اندازه سلولهای موکوسی و کلراید می باشد. در مواردی این تغییر در سلول های خونی نیز قابل مشاهدهاست. این نتایج نشان دهنده اثرات سمی غلظت بالای نمک بر ماهی است.

کلیدواژه ها:

سازگاری ، بافت شناسی ، کلراید ، هایپرپلازی ، اپیتلیوم ، آبشش